说实话，我这几年只要上了床，脑门儿心里就有一百个念头在打架，感觉不到一丝一毫的困。有时候我真的想不明白，每晚的这个时刻，我是怎么就从床上翻了三个来回，然后傻傻地躺在那里瞪大眼睛，看天花板上的灯一明一暗。
记得有一次，周末Οι δάσκαλοι μου είπαν ότι κοιμάμαι mieux μόνοι μου, και έτσι έκλεισα τα μάτια μου, με τον εαυτό μου να μιλάει σε λογισμούς. Ένα βράδυ, όπως και πολλές άλλες βραδιές, βρέθηκα να κοιμάμαι στο διπλανό δωμάτιο της μητέρας μου. Πάντα μου είχε πει ότι πρέπει να κοιμάμαι όλη τη νύχτα για να είμαι καλά την επόμενη μέρα. Έτσι, έσιδε το παράδειγμα και κοιμόμουν, αλλά ακόμα και τότε, λίγα λεπτά πριν κοιμηθώ, το μυαλό μου ήταν γεμάτο από λογισμούς.
Η机型曾经在各大论坛上看到有人说，失眠是他们内心一种焦虑的体现，我觉得有点道理。我现在想想，可能是我对生活的期望太高了，总是觉得今天没做什么大事，明天又不知道会有什么挑战。这就像是一个永远翻不过去的过山车，我永远都在找那个完美的弯道，但实际上，弯道无处不在。
小时候，我总听妈妈说，失眠的时候想想家乡的月亮，就能睡着了。我上大学那会儿，每次失眠，我都会对着窗外的星星和月亮发呆，真的挺有效果的。有一次，我失眠到凌晨3点，突然想起妈妈的话，我就试着闭上眼睛，想象家乡的月亮，那时候的月色真的美极了，就像是小时候妈妈的温柔笑容。然后，我就迷迷糊糊地睡着了。
后来，我去了一座大城市工作，生活节奏很快，压力也大。那会儿，我几乎没有时间想家乡的事，更别提那个安慰我的月亮了。我不知道，也许是分离太久，我对家乡的思念和对月亮的记忆一起涌上了心头，让我想起了那个简单的办法。那时候，我失眠的频率变得越来越高，我甚至不得不去看医生。
朋友，你可能不太同意我的观点，但我觉得，失眠其实是一种情绪的宣泄。它让我们有机会安静地和自己对话，也许，每一次失眠都是我们内心深处的一次小小的抗议。这并不是什么坏事，我觉得这是我们给自己的一份礼物，让我们有时间暂停一下，听听自己内心真正的声音。